Strona główna » Wszystko o kotach » Rude koty – ciekawostki, fakty i mity

Rude koty – ciekawostki, fakty i mity

Rude koty – ciekawostki, fakty i mity

Rude koty słyną z wyjątkowego temperamentu. Rudzielce kojarzą się często jako koty z niebywałym sprytem i inteligencją. Niektórzy nawet twierdzą, że są nadzwyczaj wredne. Jak jest naprawdę? Poznaj fakty, mity oraz ciekawostki na temat rudych kotów.

Skąd się bierze rude futerko u kotów

Za rude futerko odpowiada gen nazywany genem rudości, który ma także swój udział w wytwarzaniu barwy szylkretowej. Dziedziczenie rudego koloru u kotów odbywa się w specjalny sposób i zależy od płci. Większość rudych kotów to kocury, natomiast kot o umaszczeniu szylkretowym to niemalże zawsze kotka.

Ale wracając do koloru rudego – tak duża różnica statystyczna między płciami wynika z warunków, które są konieczne do spełnienia, żeby na kota przeszedł gen rudości, które są inne dla kotki i kocura.

Aby kotka miała rudą sierść musi otrzymać gen rudości od obu rodziców. Czyli jej ojciec musi być rudy, natomiast matka ruda lub szylkretowa. U kocurów wystarczy jeden gen rudości otrzymany od matki.

Gen rudości u kotów przekazywany jest na chromosomie X. Kotki mają dwa chromosomy X – jeden X od ojca a drugi X od matki. Natomiast kocury mają jeden chromosom X i jeden Y – X otrzymany od matki i Y od ojca. W związku z tym rudy ojciec może przekazać gen rudości tylko córkom, natomiast synowie rudej kotki zawsze rodzą się rudzi.

Rude koty a charakter

Jak dotąd powiązanie rudego koloru futerka z charakterem kota nie zostało udowodnione naukowo. Mimo, że nie ma potwierdzonych dowodów na to, by rudy kolor futerka determinował charakter kota, to również nie zostało to jednoznacznie obalone. Dlatego jest możliwe, że gen rudości niesie ze sobą jeszcze inne cechy zwierzęcia, w tym dotyczące jego osobowości, ale to nic pewnego.

Rude koty – fakty i ciekawostki

  • Biały czubek ogona u rudego kota dyskwalifikuje go do uzyskania tytułu, zgodnie ze standardem rudego umaszczenia kotów. Biała końcówka ogonka rudego kota jest uznana za wadę w umaszczeniu według największej na świecie federacji felinologicznej, zrzeszającej organizacje hodowców kotów rasowych – FIFe (Federation Internationale Féline).
  • Wraz z wiekiem u rudych kotów zaczynają pojawiać się przebarwienia wyglądające jak piegi. W zasadzie są to plamy soczewicowate, tzw. lentigo, które nie powstają przez słońce, jak ludzkie piegi. U rudych kotów jest to dziedziczone genetycznie. Można je zauważyć najczęściej na nosie, dziąsłach i w uszach.
  • Rude kocury mają oczy bursztynowe lub zielone, natomiast zielonookie rude kotki spotyka się niezwykle rzadko
  • Rude koty są niemal zawsze pręgowane, ponieważ gen rudości zwykle współwystępuje z genem odpowiedzialnym za pręgowanie. Jeśli zdarzy się, że rudy kot ma jednolitą sierść, to oznacza, że nie ma po prostu genu odpowiedzialnego na pręgowanie, ale jest to rzadkością.

Stereotypy i mity dotyczące rudych kotów

Rude koty są wredne

Ten stereotyp dotyczący rudych kotów jest wyjątkowo krzywdzący. Przekonanie to raczej wiąże się ze złą interpretacją kociego zachowania. Kot nie jest celowo złośliwy, po prostu reaguje zgodnie ze swoją naturą. Na przykład może być marudny czy nerwowy, kiedy jest głodny, podobnie jak ludzie.

Kot potrafi stawiać swoje granice w czasem agresywny sposób, zwłaszcza kiedy jest zaczepiany lub próbuje się go zmusić do czegoś, na co nie ma aktualnie ochoty. Nawet jeśli jest to zabawa z naszej strony, to należy uszanować ewentualną odmowę kota.

Kot również miewa gorsze momenty – może być poirytowany, zmęczony, potrzebować spokoju czy samotności. Okazywanie tego niemiłym zachowaniem, nie jest intencjonalnym robieniem na złość czy byciem wrednym. Po prostu w taki sposób komunikuje nam co mu nie odpowiada w danej chwili. Uczmy się odczytywać i odpowiednio reagować na emocje naszych mruczków, to unikniemy nieprzyjemności z ich strony.

Rude koty są gadułami

Mówi się, że rude koty są wyjątkowo gadatliwe. Ciężko to generalizować, bo przecież każdy kot jest inny. Jednak w naszym przypadku ta teza się sprawdza.

Jako osoba mieszkająca na co dzień z rudym kotem i mająca porównanie z kotami innych maści z przeszłości, to mogę potwierdzić, że nasz rudy kot nadzwyczaj często używa swojego głosu. Bardzo lubi z nami dyskutować w swoim kocim języku. Często wygląda to z boku jak prowadzenie dialogu kota z ludźmi. Oczywiście może być to przypadek, a nie reguła dotycząca wszystkich rudych kotów.

Napisz w komentarzu jakie wrażenie robią na Tobie robią rude koty. A jeśli masz do czynienia na co dzień z kotem o rudym ubarwieniu, to koniecznie daj znać czy też jest gadułą!

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *