Kot czy pies?

Myślisz o przyjęciu pod swój dach czworonożnego przyjaciela, ale nie możesz się zdecydować czy ma być to kot czy pies? W tym artykule znajdziesz porównanie, które pomogą Ci dokonać wyboru najodpowiedniejszego dla siebie.

Psy i koty to najpopularniejsze zwierzęta zamieszkujące z człowiekiem na świecie. Z założenia ani kot ani pies nie jest lepszy czy gorszy. Wszystko zależy od potrzeb oraz oczekiwań przyszłego opiekuna. Przy wyborze „kot czy pies” warto wziąć pod uwagę kilka kwestii.

Warunki mieszkaniowe i czas do dyspozycji

Na początku, zanim podejmiemy decyzję kto z nami zamieszka – kot czy pies, warto się zastanowić jaki mamy czas do dyspozycji oraz warunki socjalne dla nowego zwierzaka. I kot i pies potrzebują różnych zasobów oraz innej uwagi.

Im większy zwierzak, tym więcej potrzebuje przestrzeni. Dlatego raczej mieszkanie z owczarkiem w malutkiej kawalerce nie jest dobrym pomysłem. W mniejszych mieszkaniach będą się lepiej czuć małe i mniej aktywne koty lub psy niż większe zwierzaki z dużymi potrzebami na ruch.

Psy z reguły są bardziej absorbujące. Natomiast koty są niezależnymi i generalnie mniej wymagającymi zwierzętami. Psy są zwykle posłuszne, ale wymagają od nas większej uwagi i ruchu oraz regularnych spacerów. I to niezależnie od tego, czy świeci słońce czy jest mróz, deszcz a nawet jeśli jesteśmy zmęczeni czy przeziębieni. Do czasu potrzebnego na spacery warto doliczyć czas na doprowadzenie swojego psa do stanu umożliwiającego wpuszczenie do mieszkania. Są dni, kiedy może przynieść na łapach i futrze błoto oraz brud.

Jeśli mieszkamy w domku z ogrodem spacery z psem nie będą tak uciążliwe jak mieszkając na dużym osiedlu w wielkim mieście. Psa w zasadzie można po prostu wypuścić na podwórko z ogrodzeniem i mieć go „na oku”. Oczywiście nie wyklucza to konieczności dłuższych spacerów z opiekunem, ale nie muszą być one kilka razy dziennie. Czasem wystarczy po prostu wyjście „na siku”.

Kota również nie możemy pozostawić samemu sobie. On także potrzebuje naszego zainteresowania, opieki i jemu także musimy poświęcić czas. Oczywiście jeśli mieszkamy w dużym mieście możemy kota trzymać w domu i też będzie szczęśliwy. Kot załatwia się do kuwety, nie wymaga spacerów i ogólnie wystarczy mu nasza uwaga i ciepły dom.

Jeśli mamy dość sporo czasu i energii po pracy to nie ma takiego znaczenia czy zdecydować się na psa czy kota. Natomiast jeżeli często po powrocie do domu z pracy marzymy jedynie o wegetacji na kanapie, to wybór psa nie jest odpowiedni. W tym przypadku kot wydaje się lepszą opcją. Prawdopodobnie mruczek również z przyjemnością uda się na drzemkę w towarzystwie zmęczonego opiekuna, na którego czekał wiele godzin w domu.

Usposobienie kota i psa oraz relacja z człowiekiem

W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że pies wykazuje częściej cechy ekstrawertyczne, natomiast kot introwertyczne. Oczywiście bardzo rzadko są to skrajne przypadki ekstra- i introwertyzmu. Chodzi bardziej o przewagę cech. Do tego przecież są też różne psy i koty. Niektóre rasy kotów są bardziej ekstrawertyczne (np. Devon Rex), a niektóre psy introwertyczne (np. Mops). Ale również tendencje jednostkowe mają znaczenie jak często i intensywnie kot lub pies potrzebuje interakcji z otoczeniem i ludźmi.

To, jaką tworzą więź z opiekunem może zależeć od rasy, indywidualnych przeżyć związanych z człowiekiem (zwłaszcza w najmłodszym okresie życia), oraz od osobniczych cech konkretnego psa lub kota.

Również druga strona bierze czynny udział w budowaniu relacji. To od nas zależy w dużej mierze jaki będziemy mieć kontakt ze zwierzakiem. Ważne jest zatem, aby naprawdę dużo czasu poświęcić psu lub kotu na zabawy i wychowywanie, zwłaszcza w początkowym okresie, kiedy zwierzę jest małe. Wtedy kształtuje się nie tylko więź z człowiekiem, ale również ma to wpływ na późniejsze zachowania, nawyki i ewentualne problemy wychowawcze.

Tym ostatnim powinniśmy zapobiec reagując jak najszybciej się da. Pogłębiając wiedzę z wiarygodnych źródeł – książek i innych materiałów ekspertów lub od ucząc się od osób bardziej doświadczonych. Możemy również skorzystać ze wsparcia behawiorysty, który pomoże nam w porę skorygować nasze błędy w podejściu do wychowania zwierzaka.

Czystość i zapach w domu

Wiele osób przed wzięciem zwierzaka do domu obawia się problemów z utrzymaniem czystości oraz nieprzyjemnym zapachem. I fakt, zwierzaki tracą sierść, czego nie jesteśmy w stanie uniknąć, jednak możemy postarać się ograniczyć. U psów pomogą częste kąpiele i szczotkowanie. Kota wystarczy czesać. W zasadzie gubiona sierść w przypadku zwierząt krótkowłosych, nie jest uciążliwa w sprzątaniu i zwykle jest jej naprawdę niewiele. Są jedynie okresy bardziej nasilonego wypadania sierści z powodu linienia przed oraz zaraz po zimie.

Jeśli chodzi o zapach w domu to w przypadku kota jest on praktycznie nieodczuwalny. Jedyny nieprzyjemny zapach może się unosić z kuwety. Jednak i z tym można sobie poradzić. Ważne, aby mieć dobrej jakości żwirek i krytą kuwetę. Do tego warto zwrócić uwagę, że kastrowane kocury mają mniej intensywny zapach moczu i nie ma niebezpieczeństwa, że będą znaczyć teren w domu poza kuwetą. Koty profesjonalnie potrafią zadbać o swoją higienę wielokrotnie w ciągu dnia, dlatego ich futerko ma neutralny, albo nawet przyjemny zapach. W zasadzie porównując z kotami, to ludzie mają intensywny zapach, który bywa nieprzyjemny.

W przypadku psów natomiast zapach może stanowić problem. Zwłaszcza duże rasy psów pachną dość intensywnie. Jest to nie tylko związane ze spacerami i przyklejaniem do sierści różnego rodzaju brudu, ale po prostu z zapachem wydzielanym przez skórę psa. Czasem bywa to zapach mało przyjemny. Zniwelujemy go kąpielami z dodatkiem delikatnego dla skóry szamponu dla zwierząt. Dobrze, żeby był przy tym skuteczny w walce z intensywnym zapachem, bakteriami i innymi drobnoustrojami a nawet pasożytami u psa.

Aktywność i poziom energii opiekunów

Dla starszych dzieci i aktywnych dorosłych, którzy mają dużo czasu do dyspozycji dla zwierzaka, wydaje się być dobrą opcją i kot i pies. Oczywiście czas wzmożonej energii i chęci „łobuzowania” w ciągu dnia jest nieco inny u psów i kotów. Koty dłużej śpią i wystarczy im zabawa z opiekunem w domu, przykładowo z wędką lub nakręcaną myszką. Nie są to na pewno godziny swawoli. Jeśli chcemy, to możemy również nauczyć kota do wychodzenia z nami na szelkach i smyczy na spacery, ale nie muszą być wtedy tak częste jak w przypadku psiaków.

Pies zwykle bardziej potrzebuje się „wyszumieć”. Najlepiej jeśli zabawy toczą się na otwartej przestrzeni, gdzie zwierzak może się wybiegać. Porównując te różnice, dla osoby starszej lub kogoś, kto nie przepada za zbyt aktywnym spędzaniem wolnego czasu i jest typem kanapowca, to rozsądniejsza opcją wydaje się kot niż pies.

Poziom energii i chęci do zabawy jest też różny w zależności od rasy kota czy psa. Niektóre psy są mniej absorbujące a bywają też rasy kotów, które bardzo długo dojrzewają i mają niespożyte pokłady energii do harców. Warto wziąć to pod uwagę, abyśmy mogli sprostać oczekiwaniom naszego pupila, co do ilości i sposobów spędzania z nim czasu. Bo przecież i człowiek i zwierzę mają zyskać na wspólnej relacji.

Kot i pies a dzieci

Zwierzęta nie są polecane dla osób z bardzo małymi dziećmi. Ich kontakt powinien być zawsze pod ścisłym nadzorem dorosłych. Małe dzieci nie mają jeszcze takiej świadomości i traktują kota czy psa jak żywą zabawkę. Niestety to może się źle skończyć dla jednej lub dla obu stron. Zagrożenie w przypadku broniącego się kota jest oczywiście dużo mniejsze niż w przypadku psa. Kot co najwyżej podrapie i ucieknie. Natomiast pies, zwłaszcza z większych ras może wyrządzić dziecku poważną w konsekwencjach zdrowotnych krzywdę.

Oczywiście również niebroniące się zwierzę nie powinno zostać poturbowane przez dziecko. To żywa i czująca istota jak my. Dlatego warto mieć na uwadze, że posiadając małe dzieci i biorąc jednocześnie psa lub kota do swojego domu, musimy mieć zwielokrotnioną uwagę dla zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim domownikom.

Kot i pies ma również inne postrzeganie roli poszczególnych domowników i swojej w całym stadzie. Kot jest z natury typem niezależnym i podobnie traktuje resztę rodziny. Stosunek kota do każdego członka rodziny jest więc zbliżony. Nie segreguje nas na liderów i słabsze osobniki. Raczej może kogoś darzyć większą lub mniejszą sympatią ze względu na przeszłe sytuacje względem jego samego. Nie domowników wobec siebie nawzajem.

Natomiast pies ma wrodzoną naturę życia w sforze. Wybiera jednego lub parę przywódców w stadzie czyli samca oraz/lub samicę alfa, którym jest najbardziej uległy i lojalny. Widzi również zależności pomiędzy innymi domownikami. Sam także znajduje swoje miejsce w domowej hierarchii.

Najlepiej, jeśli widzi się w watasze w roli niższej niż dzieci. Inaczej może rywalizować z nimi o względy osobników alfa, być zazdrosnym o dzieci lub nawet być wobec nich agresywny. Może też uważać je za ważniejsze od siebie i przejąć rolę ich opiekuna, poczuć odpowiedzialność za ich bezpieczeństwo. Aby pies prawidłowo reagował w kontakcie z dziećmi powinien być od początku do tego należycie przygotowywany i układany. Niektóre psy po ciężkich przeżyciach i traumach mogą mieć zaburzony ten proces.

Urlop i częste wyjazdy służbowe

W trakcie naszej dłuższej nieobecności w domu i psu i kotu musimy zapewnić na ten czas opiekę. Dla psa potrzebujemy kogoś, kto go wyprowadzi na spacer przynajmniej dwa razy dziennie. Natomiast w przypadku kota wystarczy, żeby ktoś przychodził dać mu jeść i doglądał chociaż raz dziennie.

Jeśli nie mamy zaufanej osoby, która zaopiekuje się naszym pupilem w trakcie wyjazdu możemy skorzystać z hotelu dla zwierząt. Jest to dobra opcja i dla psa i dla kota. Ze względu na potrzebne zaangażowanie w opiekę ze strony osób pracujących w hotelach dla zwierząt cena pobytu psa i kota znacząco się różni. Dla psów jest nawet około dwukrotnie wyższa niż dla kotów.

W przypadku wyjazdu na urlop w grę wchodzi również zabranie ze sobą zwierzaka. I w tym wypadku wychodzi na niekorzyść opiekunów psów, ponieważ koty są częściej akceptowane przez właścicieli pokojów czy domków letniskowych. Poza tym koty mogą być praktycznie niezauważalne dla innych wczasowiczów. W zasadzie to w opcji dla odważniejszych kota można nawet „przemycić” bez zgłaszania. O ile taki wyjazd nie jest nowością dla naszego zwierzaka. Ale również jeśli wiemy, że nie będzie miauczał i bez większych stresów zaaklimatyzuje się w nowym miejscu.

Natomiast psy mogą sprawiać więcej kłopotu np. szczekając i piszcząc pod drzwiami jeżeli postanowimy ich nie zabrać na jakąś wycieczkę. Do wyjazdów z psem bardziej nadają się miejsca typu pole campingowe lub namiotowe niż prywatna stancja. Choć oczywiście również można znaleźć różne opcje przyjazne dla psów. Jednak jest ich mniej niż dla kotów.

Nakłady finansowe – koszty utrzymania zwierzaka

Decydując się na przygarnięcie psa lub kota, należy mieć na uwadze, że jego utrzymanie będzie generowało koszty, które trzeba będzie uwzględnić w domowym budżecie.

Kluczową kwestią wpływającą na koszty utrzymania zwierzęcia jest wyżywienie. Ogólnie koty raczej potrzebują mniej karmy niż psy podobnej wielkości. Natomiast u psów można założyć, że ilość potrzebnej karmy zależy w przybliżeniu od wielkości rasy.

Drugą ważną inwestycją w zwierzaka jest opieka weterynaryjna. Na jej koszty składają się cykliczne wizyty kontrolne, szczepienia, badania, odrobaczanie i zabiegi, np. kastracja. Tutaj również ceny są różne i często zależne od wielkości pupila. Prawdopodobnie za wiele popularnych usług weterynaryjnych zapłacimy więcej w przypadku dużego psa niż kota lub psa mniejszej rasy.

Inne koszty stałe to w przypadku kotów żwirek, który też warto dobrać odpowiednio, aby spełniał nasze oczekiwania oraz naszego mruczka. U psów ten koszt odpada.

Na start również potrzebujemy akcesoria dla zwierząt na które musimy zaplanować środki finansowe. Podstawowe to miski, legowisko w przypadku psa, kuweta dla kota, zabawki przeznaczone dla psa lub kota.

Jeśli wybierzemy zwierzaka z dłuższą i bardziej wymagającą sierścią, możemy rozważyć profesjonalną pielęgnację futra i doliczyć cykliczne koszty na usługi groomera.

Podsumowanie – to w końcu kot czy pies?

Wszystkie zwierzęta potrzebują miłości, pielęgnacji, uwagi, czasu na zabawę i nakładów finansowych. Wybór sprowadza się do tego, czego oczekujesz od zwierzaka i ile energii oraz innych zasobów jesteś gotów poświęcić.

Jeśli jesteśmy fanami obu czworonogów a warunki mieszkaniowe na to pozwalają to nawet nie trzeba się zastanawiać nad decyzją kot czy pies. Można mieć przecież oba pupile. Wbrew powszechnej opinii zwierzęta nie muszą żyć w przysłowiowym konflikcie „jak pies z kotem” a między nimi może nawiązać się wspaniała przyjaźń.

A Tobie jakie zwierzę lub zwierzęta towarzyszą albo będą w najbliższym czasie?